Dla wielu ogrodników szczytem marzeń jest uzyskanie ogrodu o urozmaiconym wyglądzie, w którym wiele się dzieje, ciągle coś się naturalnie pojawia albo znika
i trudno się tu nudzić.
Jest grupa roślin, która świetnie pomaga w realizacji tej wizji. Tworzą ją krótkowieczne byliny, które wytwarzają duże ilości nasion i potrafią samodzielnie wyrastać w nowych miejscach.
Roślinni wędrowcy mają własną taktykę rozwoju. W odpowiednich miejscach szybko kiełkują i rosną, zanim zdążą zająć je inne rośliny. Ich nasiona leżą nawet kilka lat
w ziemi i korzystają z okazji do rozpoczęcia wegetacji na wiosnę, gdy na rabacie pojawiają się wolne miejsca. Za wigor w początkowym okresie zapłacą jednak później długością życia i słabszą siłą konkurencyjności.
Wypełniające rabatowe luki byliny przeważnie już w drugim lub trzecim roku są zagłuszane i wypierane przez mocniej rozrastających się sąsiadów. Jednak do tego czasu, dzięki najczęściej długiemu kwitnieniu, doskonale spełniają swoje zadanie.
Wybierając wędrujące gatunki, podobnie jak w przypadku innych bylin, bierzemy pod uwagę warunki stanowiskowe. Na słonecznej rabacie z dobrą, próchniczną ziemią dobrze będą się czuć np. wielosił, łubin, dzwonek brzoskwiniolistny i malwa różana. Miejsca w jasnym cieniu odpowiadają naparstnicy, orlikowi, wieczornikowi damskiemu i jarzmiance większej.
Nasłoneczniony skalniak i rabata żwirowa z suchym, mało urodzajnym podłożem zostaną szybko zasiedlone przez lnicę purpurową, szałwię muszkatołową, len trwały czy ostrogowca czerwonego. Rośliny wypełniające możemy w odpowiadającym im miejscu sadzić po podpędzeniu lub wysiewać wprost do gruntu.
Luki do obsadzenia pojawiają się nawet na wypielęgnowanej rabacie. Niektóre rośliny obumierają, inne nie rozwijają się dostatecznie mocno. Krótko żyjące byliny łatwo rozsiewają się w wolnych miejscach nieprzykrytych ściółką, która utrudnia nasionom kontakt z glebą.
Wędrujące rośliny zapewnią nam wiele radości, jeśli poświęcimy im od początku więcej uwagi. Otwarte miejsca na rabacie zasiedlają też chwasty, jak np. podagrycznik, gwiazdnica, rdest ptasi lub łoboda.
Dlatego należy w porę rozpoznać siewki bylin, aby chronić je przy pieleniu. Cięcie pędów po okresie kwitnienia przedłuża żywotność wielu krótkowiecznych bylin, ale uniemożliwia im samodzielne rozmnażanie z nasion.
Kompromisowym wyjściem jest ścięcie części przekwitłych pędów. Resztę pozostawiamy, aby nasiona dojrzały. Samosiewne rośliny mogą zniszczyć starannie zaplanowaną aranżację rabaty. Aby tego uniknąć, zbieramy nasiona i natychmiast lub na wiosnę wysiewamy w wybranych miejscach.
Komentarze