Do szkodników glebowych zaliczamy: drutowce, pędraki i rolnice, które, żerując w glebie, niszczą podziemne organy roślin. Mogą żerować również na młodych korzeniach świeżo posadzonych pomidorów i roślin ozdobnych, a nawet traw, niszcząc je.

Drutowce to larwy chrząszczy z rodziny sprężykowatych Elateridae. Mają wydłużony, lekko spłaszczony kształt, a ich ciało jest miedziano-brązowe. Wgryzają się do korzeni lub cebulek, tworząc w nich korytarze. Przez nie wnikają bakterie i grzyby, powodując przedwczesne gnicie części roślin.

Pędraki są larwami znanego z masowych lotów w czerwcu chrabąszcza majowego i mniejszych chrząszczy – guniaków. Odżywiają się korzeniami i bulwami, np. ziemniaków. Podobnie jak drutowce ułatwiają wniknięcie bakterii i grzybów do uszkodzonych tkanek. Okres rozwoju pędraka trwa, w zależności od gatunku, 3-4 lata. W tym czasie larwa żeruje w glebie.

Rolnice to ostatni z opisywanych groźnych szkodników glebowych. Młodsze larwy wychodzą w nocy na powierzchnię gleby, zjadając blaszki liściowe i młode pędy. Natomiast starsze żerują na podziemnych organach rośliny, wygryzając otwory w bulwach i zjadając korzenie.  Zwalczanie szkodników glebowych ogranicza się jedynie do częstego spulchniania gleby.