Niezastąpione na rabacie i w doniczce

Ostróżka Delphinium to jedna z najpopularniejszych roślin rabatowych. Rozróżnia się trzy grupy ostróżek. Pierwszą stanowią mieszańce Belladonna, do której należą m. in. odmiany ‘Moerheimii’ i ‘Piccolo’, dorastające do wysokości 80-100 cm. Ostróżki te wyróżniają się luźną budową kwiatów i względnie długim kwitnieniem.

Drugą grupę, najliczniejszą, stanowią mieszańce Elatum, do której zaliczają się między innymi odmiany ‘Lanzenträger’ i ‘Polarfuchs’. Ostróżki reprezentujące tę grupę wydają gęste pędy kwiatowe wysokości 150 do 180 cm i wyróżniają się dość dużą odpornością na złamanie. Trzecią grupę stanowią mieszańce Pacific, do nich należą m. in. odmiany ‘Black Knight’ oraz ‘Blue Bird’. Rośliny z tej grupy osiągają wysokość do 180 cm i doskonale nadają się na kwiat cięty.

Jednym z najważniejszych zabiegów pielęgnacyjnych jest ochrona młodych pędów przed ślimakami. O prewencji i walce z tymi uciążliwymi mięczakami pisaliśmy już niejednokrotnie. W trakcie wzrostu ostróżki należy podpierać na tyczkach, aby uchronić pęd główny przed złamaniem. Jeśli po czerwcowym i lipcowym kwitnieniu pędy kwiatowe przytniemy na wysokości liści, a rośliny zasilimy, możemy się spodziewać, że późnym latem zakwitną jeszcze raz.

Ostróżki ogrodowe są roślinami wieloletnimi, natomiast ostróżeczki to rośliny jednoroczne, często mniejsze niż ostróżki. Wysiewa się je do gruntu we wrześniu lub październiku.

 

Rozmnażamy rośliny pojemnikowe

Przełom czerwca i lipca to najlepszy czas na rozmnażanie roślin pojemnikowych. Przez sadzonki można w tym okresie rozmnażać m.in. rośliny długowieczne.

Pod pojęciem sadzonki rozumiemy te części pędu, które wydają korzenie i przyjmują się w nowym środowisku jako samodzielne rośliny. Sadzonki powinny być mocne i zdrowe, jednak nie zdrewniałe. Kora pędów musi być zielona. Z obserwacji wynika, że najpomyślniej ukorzeniają się wierzchołki pędów. Te muszą mieć długość 10 cm i nie mogą mieć kwiatów. Na wierzchołku pędu pozostawia się 2-4 listki. jeżeli są duże, jak np. u hortensji, należy skrócić je o mniej więcej 1/3 długości; dzięki temu zgromadzona w pędach woda nie będzie tak szybko parować, a gospodarka wodna roślin będzie bardziej zrównoważona.

Sadzonki sadzimy do małych doniczek ze świeżą ziemią dla roślin doniczkowych do wykonanych sadzakiem dołków, sadzonki zagłębiamy w podłożu do połowy ich wysokości, ziemię wokół roślin ugniatamy. Następnie sadzonki podlewamy i okrywamy przezroczystym kloszem ze szkła lub plastiku i ustawiamy na jasnym, ale nie słonecznym stanowisku w szklarni lub mieszkaniu. Pomieszczenie należy wietrzyć kilka razy dziennie, choćby po kilka minut, aby do kwatery napłynęło możliwie dużo świeżego powietrza.

Różny przekrój żywopłotu dla różnych roślin żywopłotowych przekrój trapezu

Przekrój trapezu

Przekrój ten sprawdza się u wszystkich roślin żywopłotowych. Bardzo łatwo to wytłumaczyć: otóż zwężenie ścian żywopłotu ku górze pozwala na optymalne nasłonecznienie wszystkich części krzewu. Przez to żywopłot zieleni się równomiernie na całej wysokości. Odrosty należy we właściwym czasie przycinać, tak aby żywopłot utrzymał pożądaną formę. Do aranżowania wąskich, wysokich nasadzeń nadają się cis, klon i buk zwyczajny. Doskonale sprawdzają się w tym przypadku także żywotnik i cyprysik.

Przekrój owalu

W tego rodzaju aranżacjach najlepiej sprawdzają się krzewy o rozłożystym pokroju, jak ligustr, laurowiśnia i berberys Thunberga. W dokładnym przekroju żywopłot powinien przypominać połówkę owalu przekrojonego wzdłuż krótszego boku.

To oznacza, że nasadzenie powinno nieznacznie rozszerzać się ku dołowi. Wówczas także boki są dobrze nasłonecznione. Formowanie tego rodzaju nasadzenia wymaga wprawy, gdyż ściany żywopłotu nie są równoległe. Pomocne jest zastosowanie gotowego szablonu. 

Przekrój prostopadłościanu

Formę prostopadłościanu nadaje się tym krzewom żywopłotowym, które tolerują stanowiska zacienione. Ma to związek z brakiem pochyłości dolnej części żywopłotu, która jest z tego powodu gorzej nasłoneczniona. Formę prostopadłościanu można nadać nasadzeniu z graba, buka i cisa. Inne rośliny, jak żywotnik czy cyprysik, mogą w dolnych partiach wysychać. Niestety, powstających przez to prześwitów nie da się już zamknąć, gdyż stare, mocno zdrewniałe pędy nie wypuszczają młodych pąków.

Lipiec w warzywniku

Wciąż sadzimy

Seler korzeniowy, kapusta włoska oraz kalafior mogą być sadzone jeszcze na początku czerwca. Aby sadzonki warzyw szybciej się przyjęły i lepiej rozwijały, podłoże pod uprawę warto zasilić przed sadzeniem pełnoskładnikowym nawozem organicznym w optymalnej ilości 100-150 g/m2.

Doglądamy fasoli

W okresach długo utrzymującej się suszy kwiaty fasoli karłowej i tycznej opadają, natomiast wykształcone strąki marnieją. Pamiętajmy zatem, aby do czasu kwitnienia rośliny dwukrotnie zasilić (umiarkowaną ilością nawozu). Ponadto podczas kwitnienia i owocowania podłoże należy utrzymywać w stałej wilgotności.

Kopczykujemy marchew

Regularne kopczykowanie marchwi, a także groszku i rzodkwi czarnej, sprawia, że rośliny lepiej się korzenią, lepiej wchłaniają wodę i nie są wypłukiwane przez deszcze. Ziemia w żadnym razie nie powinna przykrywać środka rozety liściowej.

Uprawiamy radicchio

Radicchio wysiewamy na słoneczne stanowiska od połowy czerwca do lipca. Odstęp między rządkami powinien wynosić 25 cm. Z przerywaniem należy wstrzymać się do czasu, aż siewki osiągną wysokość 10-15 cm (po przerwaniu odstęp w rządkach powinien wynosić 15 cm). Zebrane siewki możemy oczyścić i dodać do sałatki.

Tygodnie dojrzewania odmian czereśni i wiśni

Dojrzałość zbiorczą odmian czereśni wyznaczają tzw. tygodnie dojrzewania czereśni. Pierwszy tydzień dojrzewania czereśni, czyli okres, w którym dojrzewają słodkie odmiany wczesne, jak ‘Burlat’ i ‘Earlises’, przypada na czas między końcem maja a początkiem czerwca.

‘Burlat’ jest bardzo popularna, wyróżnia się silnym wzrostem i dużymi, ciemnoczerwonymi owocami o soczystym, twardym miąższu. W 3. i 4. tygodniu dojrzewania czereśni, które przypadają na połowę czerwca, zbiera się owoce takich odmian, jak ‘Celeste’, ‘Lapinus’ i ‘Sunburst’.

W 6. tygodniu dojrzewa m.in. odmiana ‘Summit’. W końcu siódmego lub na początku ósmego tygodnia dojrzewania czereśni owocuje odmiana ‘Kordia’. Sezon na czereśnie kończy się w tygodniu ósmym zbiorem takich odmian, jak ‘Bianca” i ‘Sweetheart’.

Wiśnie (zależnie od odmiany) dojrzewają pomiędzy 3. a 6. tygodniem dojrzewania czereśni. Niezwykle szlachetną odmianą jest ‘Königin Hortense’, będąca krzyżówką wiśni z czereśnią (dojrzewa od 3. do 4. tygodnia).