Ogród ozdobny: piwonie do wazonu

Piwonie to jedne z najbardziej popularnych roślin na kwiat cięty. Wyróżnia się dwa podstawowe gatunki piwonii: piwonię lekarską Paeonia officinalis, której pędy utrzymują się po ścięciu tylko kilka dni, oraz piwonię chińską Paeonia lactiflora w wielu odmianach mieszańcowych, które utrzymują się do dwóch tygodni. Pędy piwonii powinno się ścinać, gdy pąki wchodzą w fazę rozkwitu, czyli kiedy są otwarte w jednej trzeciej lub najwyżej w połowie.

Warto o tym pamiętać, bowiem całkowicie zamknięte kwiaty nie otwierają się w wazonie, a te już otwarte nie utrzymują się długo. Ścięte pędy wstawiamy od razu do wody, wodę w wazonie zmieniamy codziennie, za każdym razem przycinając nieco łodygę. Łodyg kwiatowych nie powinno się w wazonie wiązać, gdyż mogą zgnić.

Piwonie można komponować np. z ostróżkami, dzwonkami i różnymi gatunkami ozdobnych traw. Pędy na kompozycje wazonowe ścinamy z 2-3-letnich krzewów. Jednorazowo nie można pobrać więcej niż jedną trzecią pędów. Te wycina się nie u nasady, lecz co najmniej kilkanaście centymetrów nad gruntem, pozostawiając na łodydze kilka liści. Po kwitnieniu wszystkie pędy przycinamy na taką samą długość, tak aby liście utworzyły zwartą kopułę. Jesienią łodygi wycinamy aż do nasady.

Żywopłoty: ostatni termin sadzenia żywopłotu

Jeżeli chcemy posadzić nowy żywopłot, warto się pospieszyć, gdyż optymalny okres sadzenia większości roślin żywopłotowych właśnie się kończy. Wiecznie zielone gatunki, jak laurowiśnia i żywotnik, powinny znaleźć się w gruncie do końca kwietnia, a zrzucające liście – nawet wcześniej,  do połowy kwietnia. W przypadku roślin kupowanych w kontenerkach czas sadzenia nie jest tak ściśle określony, gdyż można je sadzić przez cały sezon wegetacyjny. Aby powstał gęsty żywopłot z laurowiśni lub ligustru, na jednym metrze należy posadzić 3-4 rośliny. Wzdłuż linii przyszłego żywopłotu rozciągamy naprężony sznur, wzdłuż którego kopiemy dołki do sadzenia.

W ten sposób bez dodatkowych przymiarek i specjalnych zabiegów uzyskamy wyrównany rząd roślin żywopłotowych. Odstępy między dołkami odmierzamy metrówką. Dołki do sadzenia powinny być dwa razy obszerniejsze niż bryły korzeniowe roślin. Ziemię na dnie każdego dołka należy spulchnić, aby ułatwić korzeniom wrastanie w podłoże, a samą bryłę korzeniową lekko rozluźniamy.

Sadzonki krzewów umieszczamy w dołkach i zasypujemy mieszanką ziemi ogrodowej i kompostu. Porcję ziemi dla każdego dołka warto wzbogacić garścią wiórków rogowych. Inne nawozy są teraz niepotrzebne. Powierzchnię wokół każdej rośliny mocno uklepujemy, aby zlikwidować ewentualne puste przestrzenie w obrębie bryły korzeniowej. Aby krzewy szybko uzyskały gęsty pokrój, już teraz bardzo mocno je przycinamy.

Rośliny obficie podlewamy. Jest to szczególnie istotne późną wiosną, gdy dni są coraz cieplejsze. W następnych tygodniach krzewy podlewamy regularnie i uważamy, aby ziemia nie wysychała. Wokół krzewów rozsypujemy pięciocentymetrową warstwę ściółki z kory, która zmniejszy parowanie wody i zagłuszy chwasty.

Balkony i tarasy: tarasowe parawany z roślin skrzynkowych

O tej porze roku założenie nasadzenia maskującego na taras jest wyjątkowo proste ze względu na szeroki dostęp do odpowiednich roślin. W tej roli doskonale sprawdzają się m.in. żywopłoty. Rośliny są zwykle oferowane w metrowych skrzynkach i uprawiane na wysokość od kilkudziesięciu centymetrów do 2 metrów. Niekiedy skrzynki są wyposażone w kółka, dzięki czemu można je dowolnie i bez wysiłku przestawiać. Utrzymanie stałej wilgotności podłoża ułatwiają specjalne podstawki do magazynowania wody.

Na pojemnikowe żywopłoty wykorzystywane są bardzo często rośliny zimotrwałe, jak grab pospolity oraz bluszcz, a także niektóre gatunki kwitnące. Bardzo atrakcyjnymi roślinami są m.in. powojniki i róże pnące. Tym jednak powinno się zapewnić stabilną podporę, najlepiej w postaci osobnej konstrukcji pnącej. Nierzadko w skrzynce jest jeszcze na tyle miejsca, że można doń dosadzić jednoroczne rośliny kwitnące. Do skrzynek można sadzić także budleję Davida oraz budleję skrętolistną.

Warzywnik: wcześniejsze zbiory ogórków

Nie tylko ogórki gruntowe, ale też niektóre odmiany sałatkowe, jak np. ‘Sprint’, mogą być uprawiane na grządce i do tego bujnie owocować. Nasiona ogórków wysiewa się od połowy maja do luźnej, próchnicznej i żyznej ziemi. Wyjątkowo sprzyjające warunki rozwoju panują pod czarną, przepuszczającą wodę folią ściółkową. Pod taką okrywą podłoże utrzymuje odpowiedni poziom wilgotności, poza tym dzięki folii ziemia lepiej magazynuje ciepło słoneczne. W rezultacie owocobranie następuje 2-3 tygodnie szybciej.

Przed siewem folię nacinamy nożem na krzyż co ok. 50 cm i na każde stanowisko wysiewamy po 2-3 nasionka (odstępy między rządkami powinny wynosić około 100 cm). Po wzejściu siewek do dalszej uprawy pozostawiamy tylko najsilniejsze, pozostałe usuwamy. Ogórki podlewamy letnią odstaną wodą tak, aby nie pomoczyć liści. Ogórków gruntowych nie ogławiamy, chyba że nie rodzą owoców.

 

Sad: jeszcze można sadzić drzewka

Młode drzewka w pojemnikach są kupowane bardzo chętnie, gdyż można je sadzić niemal przez cały rok. Przy sadzeniu bardzo ważne jest dobre przygotowanie podłoża. Usychanie drzewek w ciągu kilku tygodni po posadzeniu zdarza się często przy ciepłej pogodzie.

Kupując roślinę, należy bezwzględnie sprawdzić jej jakość. Jeżeli drzewko zbyt długo tkwi w doniczce, jego korzenie rozrastają się wzdłuż ścianki, tworząc wyraźne, zwarte pierścienie. Taka roślina będzie bardzo długo ukorzeniać się na nowym stanowisku, cierpiąc już w fazie początkowej na niedobór wody i substancji odżywczych.

Ziemię wokół miejsca sadzenia wzbogacamy ziemią próchniczną lub kompostem. Bryłę korzeniową ostrożnie wydobywamy z pojemnika i sadzimy w dołku razem z palikiem. Wykopaną ziemię rozsypujemy między korzeniami, aż wypełni całą przestrzeń. Ziemię wokół pnia lekko ubijamy i obficie podlewamy.