P: W kwietniu przywiozłam z Egiptu kwiat i nie mam pojęcia, jak się nazywa. Szukałam wszędzie informacji, ale nikt nie wie, co to za roślina. Wsadziłam ją do ziemi, ale nie wypuściła korzeni, natomiast zakwitły piękne, cudnie pachnące białozielone kwiaty. Może redakcja wie, jak nazywa się ta roślina i jak ją pielęgnować?

O: Opisana roślina to Synadenium grandtii, krzew, częściowy sukulent, gromadzący wodę w zgrubiałych pędach. Należy do rodziny wilczomleczowatych. W swojej ojczyźnie osiąga 3-4 m wysokości i 2 m szerokości. Najlepiej rośnie w pełnym świetle i w żyznej, luźnej, przepuszczalnej glebie.

Uprawiany w pojemnikach, wymaga umiarkowanego podlewania. Zimą podlewanie ogranicza się do niezbędnego minimum. Wytrzymuje spadki temperatury do 7-10ºC. Można go rozmnażać z nasion wiosną lub z sadzonek zielnych latem. 

 

 

P: Ostatnio w warzywniakach można kupić owoce o nazwie liczi. Znam tylko ich smak, lecz chciałabym także dowiedzieć się czegoś więcej o tych owocach: skąd pochodzą, czy rosną na krzewie, czy na drzewie, czy można je uprawiać w Polsce, jak je rozmnażać?

O: Liczi chińskie Litchi chinensis jest drzewkiem sięgającym około 12 metrów wysokości, o wiecznie zielonych liściach i drobnych, żółtawych kwiatach zebranych w okazałe, szczytowe wiechy. Kwitnie od lutego do kwietnia. W naturze jest rośliną dwupienną, czyli kwiaty męskie i żeńskie rozwijają się na oddzielnych okazach. Liczi tworzy piękną, kształtną koronę.

Jest niezwykle długowieczne – żyje do 1000 lat. Pochodzi z południowych Chin, gdzie jest uprawiane od pradawnych czasów. Uprawia się je również w Indiach, na Tajwanie, w północno-wschodniej Australii, na Hawajach, Madagaskarze, w Afryce Południowej, Kenii, Brazylii i USA (Floryda, południowa Kalifornia).

 

(zdj.: Fotolia.com)

 

Jedno drzewo dostarcza rocznie około 100-120 kg owoców. Na plantacjach sadzi się obecnie egzemplarze jednopienne, mające kwiaty męskie i żeńskie. W okresie wegetacji liczi wymaga bardzo gorącego klimatu, natomiast w czasie spoczynku temperatury ok. 10°C. Nie toleruje przymrozków, dlatego też w naszych warunkach możemy je uprawiać tylko w pojemnikach, jako roślinę pokojową, ewentualnie wystawianą latem do ogrodu.

Liczi łatwo rozmnaża się z nasion, ale otrzymane siewki są mało wartościowe. Rozmnażanie wegetatywne jest trudne, ale ostatnio opracowano metodę szybkiego mnożenia pędów w kulturach in vitro, czyli na pożywce agarowej w szklanym naczyniu.

 

 

P: Jestem w posiadaniu bardzo ciekawej rośliny, lecz niestety nie znam jej nazwy ani sposobu uprawy. Roślina jest wieloletnia, posiada korzeń z cebulą, która wiosną przypominała kartofel. Po wysadzeniu do ziemi wypuszcza pojedyncze liście na jasnozielonej łodydze w ciemne cętki. Liście też są bardzo ciekawe. 

O: Ciemne cętki charakterystyczne są dla palczycha Sauromatum guttatum. Należy do rodziny obrazkowatych Araceae i pochodzi z Himalajów. Roślina ta lubi miejsca cieniste i wilgotne. W naturze rośnie nad brzegami wód. Przez pewien czas może rosnąć i kwitnąć bez ziemi, ponieważ bulwy zawierają w sobie dużo wody i zapasów potrzebnych do rozwoju. Roślina jest wrażliwa na niskie temperatury, dlatego jeżeli jest uprawiana w ogrodzie, na zimę musi być zabrana do domu. Bulwy wykopuje się zaraz po pierwszych przymrozkach. Można przechowywać je bez ziemi w temperaturze około 5-10ºC.

Palczycha może też być uprawiana w doniczkach, ale uwaga: kwiaty mają bardzo nieprzyjemny zapach gnijącego mięsa, który przestaje się uwalniać po kilku dniach. Kwiat zbudowany jest z kolby i otaczającej ją nakrapianej pochwy. Roślina zakwita, gdy bulwa osiągnie odpowiednie rozmiary. Gdy przekwitnie, pojawiają się liście. Przez cały okres wegetacji roślina wymaga obfitego podlewania i nawożenia co 2-3 tygodnie wieloskładnikowymi nawozami mineralnymi. Podczas spoczynku wstrzymujemy nawożenie i podlewanie. Bulwę można wyjąć z ziemi i przechować w chłodnym pomieszczeniu.