Jedną z najciekawszych grup roślin są, nie tylko z uwagi na odmienną biologię, paprocie. Warto o nich pomyśleć także ze względu na duże zróżnicowanie kształtu ich liści oraz niezwykłą odporność na zacienienie. Cechy te sprawiają, że paprocie są coraz chętniej wykorzystywane na cienistych rabatach, którym ich misternie wycinane liście dodają lekkości. Wiele z tych liści zdobi ogród przez cały rok.

Są wśród nich gatunki rodzime, m.in. podrzeń żebrowiec Blechnum spicant, języcznik zwyczajny Asplenium scolopendrium czy miniaturowe zanokcice Asplenium, np. skalna Asplenium trichomanes czy zielona Asplenium viride. Niezwykłym rarytasem jest też śledzionka skalna Ceterach officinarum o listkach pokrytych od spodu kutnerem. Wymienione gatunki paproci dobrze czują się w ocienionych fragmentach ogrodu skalnego.

 

 

Większość z nich rośnie na podłożu wapiennym, dlatego najlepiej uprawiać je na skalniaku zbudowanym z wapienia, dolomitu lub marmuru. Ze względu na zawsze zielone liście paprocie te są wrażliwe na zimne wiatry, dlatego powinniśmy wybierać dla nich najcieplejsze, osłonięte od wiatru zakamarki.