Autorką tekstu jest Katarzyna Pruchniewicz

Obecnie znanych jest około 30 gatunków liliowca. Najpopularniejszy liliowiec ogrodowy powstał na skutek wielokrotnego krzyżowania między sobą kilku gatunków, takich jak liliowiec rdzawy, żółty, mniejszy, ogrodowy, cytrynowy, Dumortiera, Midendorfa i Thunberga.

Duże kwiaty, mnóstwo kolorów

Liliowiec ogrodowy to długowieczna bylina, która przy sprzyjających warunkach może z powodzeniem rosnąć w jednym miejscu nawet przez 20-30 lat. Jest rośliną mrozoodporną i nawet w naszych warunkach nie wymaga osłaniania na zimę gruntu, w którym rośnie. Dorasta do 80 centymetrów. Najwyższym zarejestrowanym liliowcem ogrodowym jest odmiana ‘Berlin Tallbox’ – 182 centymetry wysokości.

Kwiaty liliowca ogrodowego są duże, przypominają kielichy kwiatów lilii. Występują w kolorach od białego, poprzez różne odcienie żółci, pomarańczu, czerwieni, aż do bordowych i fioletowych. Wiele odmian jest dwu- lub trójkolorowych w kontrastowych barwach z odmiennym obrzeżeniem, pierścieniem lub oczkiem. Obrzeżenia płatków kwiatów w postaci falbanek, frędzelków jeszcze bardziej uatrakcyjniają roślinę.

Odmiany o bardzo dużych kielichach kwiatowych to ‘Long Tall Sally’, której średnica kwiatu dochodzi do 40 centymetrów, ’Rouge and Curls’, ‘Ice Breaker’. Kwiaty wyrastają na bezlistnej łodydze. Na jednej łodydze może wyrosnąć do kilkudziesięciu kwiatów. Liliowce nie nadają się na kwiat cięty, bo po ścięciu ich kielichy zamykają się.

Roślina tworzy rozrastającą się z roku na rok zieloną kępę z długimi, równowąskimi, przewieszającymi się liśćmi. W zależności od odmiany, kwitną od czerwca do września. W USA, w łagodniejszym klimacie Kalifornii i Florydy, wyhodowano odmiany należące do grupy Evergreen, które zachowują zielone liście przez cały rok. W Polsce na terenach południowo-zachodnich rośliny te są w stanie przezimować po osłonięciu kęp na zimę.

Wzrost i pielęgnacja liliowców

Tak jak większość roślin, liliowce lepiej rosną, kwitną i rozwijają się na glebach żyznych o dostatecznej ilości wilgoci. Szczególnie przystosowane są do stanowisk półcienistych, ale sprawdzają się także w odmiennych warunkach. Posadzone w cieniu, będą miały piękne liście, ale będą mniej obficie kwitły.

Gdy zostaną posadzone w stanowisku słonecznym, kwiatów będzie więcej, ale liście nie będą wyglądały najokazalej, gdyż szybko będą traciły turgor. W słońcu kępy należy intensywnie podlewaćpamiętając, aby nawadniać glebę, a nie całą roślinę. Liliowce dobrze znoszą niedostatek wody, bo mają rozbudowany i głęboki system korzeniowy.

 

 

Nie wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych. W czasie sezonu wystarczy dwu- lub trzykrotne nawiezienie nawozem wieloskładnikowym: wiosną nawozem o większej zawartości azotu, późnym latem nawozem o większej zawartości potasu i fosforu.

Pierwiastki te zwiększą mrozoodporność i przyczynią się do bujniejszego kwitnienia w przyszłym roku. Liliowce są odporne na choroby i szkodniki. Bardzo łatwo można je rozmnażać poprzez podział kęp na 2-3 części. Zabieg ten będzie najefektywniejszy, gdy przeprowadzimy go we wrześniu.

W którym miejscu w ogrodzie?

Liliowce, ze względu na małe wymagania siedliskowe, można wykorzystać w wielu wariantach ogrodowych. Świetnie komponują się z innymi roślinami wilgociolubnymi nawet nad brzegami zbiorników wodnych, lecz na obszarach niezalewowych. Ze względu na szybkie rozrastanie się, liliowce można sadzić w grupach jednorodnych po 2-3 sztuki na 1 m².

Na rabatach dobrze komponują się m.in. z kosaćcami, krwawnicami, hostami, miodunką, tawułkami. Odmiany miniaturowe, takie jak ‘Mini Stella’, dobrze będą się rozwijać w donicach lub pojemnikach, którymi można ozdobić taras lub balkon. Można także tworzyć ruchome ogrody, ustawiając donice z kwitnącymi liliowcami na rabacie, w miejscu,  które prezentuje się w danym okresie mniej efektownie.