Warto tu zwrócić uwagę na krzewy z rodzaju pieris Pieris. W Polsce uprawiane są dwa jego gatunki – pieris japoński P. japonica i pieris kwiecisty P. floribunda. Są to zawsze zielone krzewy, kwitnące u nas na przedwiośniu i wiosną. Pieris japoński osiąga wysokość 3 m i szeroko się rozrasta (do 2–4 m). Młode pędy są zielone i nagie, a starsze pokryte brązową, łuszczącą się korowiną. Ozdobą typowego gatunku są młode liście barwy brunatno-czerwonej, która z czasem zanika. Kwiaty, zebrane w gęste, przewieszające się wiechy, są śnieżnobiałe i pojawiają się bardzo wcześnie. W Polsce zachodniej, zwłaszcza we Wrocławiu, rozwijają się już na przełomie lutego i marca. W uprawie znajduje się wiele odmian, a do najcenniejszych należą: ‘Variegata’, ‘Montain Fire’, ‘Red Mill’ oraz ‘Scarlett O’Hara’.

Drugim gatunkiem uprawianym w Polsce jest pieris kwiecisty. Jest to wolno rosnący krzew, dorastający do 1,5–2 m. Jego kwiaty rozwijają się nieco późnej niż pierisa japońskiego – na przełomie kwietnia i maja. W uprawie są dwie jego odmiany: ‘Forest Flame’ oraz obficie kwitnący ‘Millstream’.

Pierisy dobrze rosną na stanowiskach półcienistych, gdzie najlepiej czują się posadzone w grupach z innymi roślinami zawsze zielonymi. Wymagają gleb dobrze uwilgotnionych, próchnicznych, o wysokiej zawartości substancji organicznej i odczynie kwaśnym. Podłoże wokół nich warto wyściółkować dobrze rozłożoną korą sosnową. Najlepiej uprawiać je w południowo-zachodniej części kraju. W pozostałych rejonach wymagają stanowisk z tzw. mikroklimatem – osłoniętych od mroźnych wysuszających wiatrów. Zimą krzewy powinny być zabezpieczane przewiewną włókniną. W latach z małą ilością opadów wymagają systematycznego podlewania, są bowiem bardzo wrażliwe na suszę.

Amatorsko rozmnażamy je za pomocą odkładów: wiosną pędy przyginamy do ziemi i obsypujemy wilgotnym torfem lub rozłożoną korą i trocinami. Odkłady ukorzeniają się w ciągu roku. Możliwe jest również rozmnażanie przez wysiew nasion, które zbieramy we wrześniu. Najlepiej zbierać całe owoce, które otworzą się podczas suszenia. Nasiona wysiewamy zimą lub wczesną wiosną do skrzynek ustawionych w ogrzewanych pomieszczeniach. Wschody następują po około miesiącu. Siewki początkowo są bardzo małe i wymagają kilkakrotnego pikowania i przesadzania.